Fredericus II, Romanorum Imperator
IX.1232
Deutschordenszentralarchiv (DOZA)
Nr. 209
Tekstas išliko Lihulos vyskupo Hermano 1283 m. liepos 31 d. transsumpte, kuris saugotas Viurtenbergo Valstybės archyve, dabar – Vokiečių Ordino Centriniame archyve Vienoje (Deutschordenszentralarchiv), nr. 209 (http://monasterium.net/mom/AT-DOZA/Urkunden/209/charter). Čia Vokiečių Ordino Livonijos brolių prašymu nurašytas drauge su imperatoriaus Otono IV 1211 m. sausio 27 d. ir Romėnų karaliaus Rudolfo Habsburgo 1273 m. lapkričio 14 d. privilegijomis. Vertimo į viduramžių vokiečių kalbą nuorašas saugomas Prūsijos kultūros paveldo slaptajame valstybės archyve Berlyne (Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz), XX. HA, OBA, nr. 6a, p. 23–24.
Skelbta: Sylva, 1853, 368–370 (nr. 19f, priedas išnašoje: kartu su visu 1283 m. transsumptu, praleidžiant skelbtus dokumentus); LUB, 1853, 164–166 (nr. 127); SLVA, 1937, 160–162 (nr. 183).
In nomine sancte et individue Trinitatis. Fredericus secundus, divina favente clementia Romanorum Imperator semper augustus, Ierusalem et Sicilie Rex. Cum simus Christiane fidei zelatores et in eo tota intentione versemur, quod ipsius cultus peramplius et perfectius dilatetur, tenemur venerabilem magistrum et fratres militie Christi de Livonia, fideles nostros, qui fidem eandem non sine multa effusione sanguinis et paganorum strage in Livonia et terris adiacentibus dilatarunt, sollicitudinis instancia confovere, et petitiones eorum sic clementer admittere, quod presentium sit ad gaudium et posteris gratie in exemplum. Inde est igitur, quod universis imperii fidelibus, tam presentibus quam futuris, volumus esse notum, quod Volquinus, venerabilis magister fratrum militie Christi in Livonia, fidelis noster, celsitudini nostre supplicavit humiliter et devote, ut personam suam, fratres et homines suos et successores eorum, cum omnibus bonis eorum stabilibus et mobilibus, tam ecclesiasticis, quam mundanis, sub protectione et defensione nostra et imperii recipere dignaremur, personas eorum, domos cum possessionibus acquisitis ac deinceps iusto titulo acquirendis, in manibus nostris et Imperii retinentes, nulli alii persone advocatiam ipsorum aliquo advenienti tempore concedere deberemus. Nos igitur, supplicationes ipsorum favorabiliter admittentes, prefatum [Volquinum], magistrum, fratres et successores eorum, cum domibus, possessionibus et omnibus bonis suis, tam mobilibus, quam stabilibus, ecclesiasticis et mundanis, que in presenciarum iuste possident, videlicet in Livonia, Lettia, Osilia, necnon et terras Sackele, Moche, Alenboys, Normekunde, Ierwen, medietatem terre Waygele, cum pertinentiis earum, et partem terr[e] , quam possident in Semigallia et Curlandia, et que in futurum in eisdem terris et alibi iusto titulo poterunt adipisci, sub protectione ac defensione nostra et imperii recipientes, de solita benignitatis nostre gratia, qua fideles imperii et specialiter Christi serviciis deputatos, consuevimus prevenire, ipsis clementer duximus concedendum, ut [o]mnimodo in nostris et Imperii manibus conserventur; et nulli persone advocationis iure eosdem decetero subiiciamus, universis et singulis Imperii fidelibus firmiter iniungentes, quatinus nulla deinceps persona ecclesiastica vel mundana, sublimis vel humilis, prefatum Magistrum, fratres et successores eorum, contra presentem divalem paginam protectionis et defensionis ipsorum super premissis impedire vel molestare presumat. Quod qui presumserit, preter indignationem nostri culminis, penam centum librarum auri se compositurum agnoscat, medietatem curie nostre et reliquam partem passis iniuriam soluturum. Ad huius itaque memoriam rei et robur perpetue firmitatis presentem divalem paginam fieri et bulla aurea, typario nostre maiestatis impressa, iussimus communiri. Huius rei testes sunt: Ber[ardus] Panormitanus, Iacobus Capuanus et Iacobus Tra[n] ensis archiepiscopi, Richerius Melfien[sis], Petrus Ravellen[sis] Episcopi, frater Hermannus, magister hospitalis Sancte Marie Theutonicorum in Iherusalem, Comes Thom[as] de Acerr[is], Manfridus marchio Lanc[ia], Rickhardus, camerarius [imperialis aule] et alii quam plures. Signum domini Frederici secundi, invictissimi Romanorum imperatoris5 semper augusti, Ierusalem et Sicilie regis6 . Acta sunt hec anno dominice incarnationis Millesimo ccmo Tricesimo secundo, mense Septembris, sexte indictionis, imperante domino nostro Friderico, dei gratia invictissimo Romanorum Imperatore semper augusto, Ierusalem et Sicilie Rege, Anno Imperii eius Duodecimo, Regni Ierusalem Septimo, Regni vero Sicilie Tricesimo quinto feliciter. Amen. Datum apud Melfiam, Anno, mense et Indictione prescriptis.
Šaltinis: T. Baranauskas. Kuršo aktai. Acta Curoniae. 2017, p. 29-31; 125-126.
